اصطلاحی برای توصیف برخی نقاشی­‌های انتزاعی خاص که مشخصه­‌ی آن گستره­‌های بزرگی از رنگ­‌های خارج از میزان بود و در اواخر دهه­‌ی 1940 و اوائل دهه 1950 در ایالات متحده­‌ی آمریکا ابداع شد.

این اصطلاح توصیف­گر سبک و روشی در نقاشی است که جکسون پولاک مبدع آن بود و طی آن هنرمند با پاشیدن و ریخنت و چکاندن رنگ بر روی بوم نقاشی، اثر خود را پدید می ­آورد.

نام جنبش هنری در نقاشی فرانسه که با زیبایی­شناسی «هنر ماشینی» در پیوند بود و در حدود سال­های 1918 تا 1925 شکل گرفت. بنیانگذاران و سرآمدان این گروه عبارت بودد از آمده اوزنفان و لوکوربوزیه.

این اصطلاح را فیلیکس فینیون (1944- 1861) منتقد در سال 1886 برای جنبشی در نقاشی فرانسه ابداع کرد که هم منبعث از جنبش امپرسیونیسم بود و هم واکنشی بود در برابر آن.

نقاشی بسیار ظریف و ریز بویژه نقاشی پرتره که بتوان در دست جای داد و یا به عنوان یک شیء تزئینی یا زیورآلات استفاده کرد.

جنبشی در هنر و ادبیات که طی دهه­‌های 1920-1930 در فرانسه شکل گرفت. بنای این مکتب ادبی و هنری بر اصالت خیال، رؤیا و تداعی آزاد و تصورات ضمیر ناخودآگاه است.

سوارکارآبی Der Blaue Reiterتشکلی فاقد سازمان منسجم متشکل از نقاشان اکسپرسیونیست با اهداف انقلابی که در سال 1911 در آلمان شکل گرفت.

منشأ اصطلاح به­نام فروشگاهی مربوط می­شود که درسال 1895 توسط زیگفرید (معروف به ساموئل) بینگ در پاریس افتتاح شد. در کشورهای آلمانی زبان این جنبش به نام یوگن استیل (سبک جوان) معروف شد.

اصطلاحی که میشل تاپیه منتقد فرانسوی برای توصیف سبکی در نقاشی ابداع کرد که طی دهه های 1940 و 1950 رایج بود و مشخصه آن لکه ها و پاشش نامنظم رنگ بود (تاش tachدر زبان فرانسوی به معنی نقطه یا لکه است ).

این اصطلاح به گرایش های مختلفی در نقاشی اطلاق می شود که بین سال های 1880 تا 1905 به ویژه در فرانسه تداوم بخش سبک امپرسیونیسم شدند و یا در واکنش به آن شکل گرفتند.

اصطلاح «هنرهای زیبا» با دوران آغاز جنگ جهانی اول به شدت آسیب دید، با این حال در مفهوم کلی، آثار سال های اولیه سدۀ بیستم هنوز در برخی کیفیات فرمی مشخص مشترکاتی با هنر دوره های دیگر داشت.

 معنای واژه «پاپ آرت» (مخففPopular art) هنرمردمی یاهنر عامه است. این اصطلاح را لانس الووی منتقدانگلیسی برای توصیف جنبشی هنری که دراواخر دهۀ 1950 تا اوائل دهۀ 1970 عمدتاً در بریتانیا و ایالات متحده شکل گرفت بود ابداع کرد. این جنبش هنری بر مفهوم مصرف گرایی و فرهنگ عامه مبتنی است.

 معنای عامِ سمبولیسم، نمادگرایی است. سمبولیسم جنبشی نامنسجم در هنر بود. از دهه­ های 1880 و 1890 بعنوان زمان شکل گیری این جنبش یاد شده همینطور جنبش مذبور ارتباط نزدیکی با جنبش ادبی سمبولیستی در شعر فرانسه آن دوران داشته است.

جنبش اورفیسم از ناخشنودی هنرمندان مشخصی از سبک  های کوبیسم و دل  مشغولی همدلانۀ آنان با فوتوریسم رشد و نضج گرفت. این جنبش با ویژگی  های پویایی، رنگ و تلفیق مشخصات سبک  های فوویسم، کوبیسم و فوتوریسم مرتبط بود.

در بهار 1874 گروهی از هنرمندان فرانسوی تحت نام «انجمن هنرمندان گمنام» متشکل از نقاشان، مجسمه-سازان، حکاکان و ... گرد هم آمدند. آنان یک استودیوی، عکاسی را برای نمایش آثارشان اجاره کردند و آثار خود را به معرض دید عموم گذاشتند.

این اصطلاح که در حدود سال 1950 رواج یافت، توصیف گر جنبشی در هنر انتزاعی است که طی سال  های دهۀ 1940 در نیویورک ابداع و رواج یافت. این اصطلاح به برخی از آثار نقاشی انتزاعی کاندینسکی اتلاق می گردید.

نقاشی اکسپرسیونیستی و گرایش فلسفی نهان پشت آن، صرفاً به مکتب نقاشی آلمانی سدۀ بیستم که با همین نام شهرت دارد، محدود نمی شود. اکسپرسیونیسم عمیقاً در تاریخ نژاد شمالی ریشه دارد و بسیار متأثر از گرایشاتی است که معمولاً به عنوان رمانتیک از آنها یاد می شود.